మంచెకాడ మావయ్య కూతురు – I | Telugu Boothu Kathalu

అలాగే నీ బావ శ్రవణ్*కోసం ఐఫోన్* కొన్నారు’ నవ్వుతూ అంది సునీత.‘అమ్మా…! ప్లీజ్* ఆపండి. అయినా ఇప్పుడు మనం లక్షలు ఖర్చుపెట్టి ఇండియాకి వెళ్ళకపోతేనేం. ఇండియా రావడం నాకు అస్సలు ఇష్టం ఉండదని మీకు తెలుసు. ముఖ్యంగా పల్లెటూరి వాళ్ళు కంట్రిబ్రూట్స్*లా ప్రవర్తిస్తారు. అలాగే అక్కడికి వెళ్ళిన తర్వాత నన్ను జీన్స్*వద్దు లంగాఓణీ వేసుకోమని బలవంత పెడతారు’ కాస్త చిరాగ్గా అంది అనన్య.‘అమ్మా అనన్యా…! దయచేసి డబ్బుకి, ప్రేమాభి మానాలకు ముడిపెట్టకు. వాళ్ళ ఆదరణ, ఆప్యా యతల ముందు మనకున్న ఈ కోట్లు దిగదుడుపే. ఎప్పుడో నీ చిన్నప్పుడు మన తాతగారి ఊరెళ్ళాం. తర్వాత నీ చదువు వంకతో ఎక్కడికీ వెళ్ళలేకపోయాం. నీ చదువు కోసం మా కోరికలు కూడా చంపుకున్నాం’ కాస్త కోపంగా అనడంతో ‘సారీ…డాడ్*.. ఐకెన్* అండర్*స్టాండ్* యువర్* ఫీలింగ్స్*. ఓకే, నేనూ మీతో వస్తాను’ అంటూ అనన్య కోపంగా తన రూములోకి వెళ్ళిపోయింది.‘ఎందుకండీ దానితో అలా మాట్లాడారు. ఇప్పుడు మనం ఇండియా వెళుతున్నది నా మేనకోడలు పెళ్ళితోపాటు మనమ్మాయి పెళ్ళి నా మేనల్లుడు శ్రవణ్*తో జరిపించే విషయం కూడా మాట్లాడదా మనే కదా! మరిప్పుడు దాన్నిలా బెదిరిస్తే అది మన మాట ఇంక అస్సలు వినదు’ బాధగా అంది సునీత.

నిజమే, నేనంతదూరం ఆలోచించలేదు. అయినా మన శ్రవణ్*కి ఏం తక్కువని కాదంటుంది. అగ్రి కల్చర్* ఎమ్మెస్సీలో గోల్డ్*మెడలిస్టు. మన ఊళ్ళో ఉంటూనే హాయిగా ఆర్గానిక్* కెమికల్స్* ఉపయోగిస్తూ చక్కగా వ్యవసాయం చేస్తున్నాడు. ఈ కాలం యువతకు ఎంతో ఆదర్శంగా ఉన్నాడు. సునీతా, మీ నాన్నగారు మన పెళ్ళికి ఒప్పుకోకపోతే మీ అన్నయ్యే మీ నాన్నగారికి నచ్చచెప్పి మనపెళ్ళి జరిగేలా చేశాడు. అటువంటి గొప్పవాడు అనన్యకి మామగారైతే అంతకన్నా అదృష్టం ఏముంటుంది? గొప్పకాదుగాని మన శ్రవణ్*కి కూడా అన్నీ వాళ్ళ నాన్నపోలికలే వచ్చాయి. మనమ్మాయే కనక శ్రవణ్*ని చేసుకుంటే అది జీవితంతో ఎంతో సుఖపడుతుంది’ భార్యతో మాట్లాడుతూ కృష్ణమూర్తి బెడ్రూములోకి వెళ్ళి మంచంమీద వాలి పోయాడు. చిన్ననాటి రోజులు, సునీతతో ప్రేమ వివాహం… ఒకదానివెంట మరోటి సినిమా రీళ్ళలాగా మనసులో తిరిగాయి.

సునీత, తను ఒక ఊరివాళ్ళే. వాళ్ళ అన్నయ్య నారాయణ తనకు ప్రాణస్నేహితుడు. ఆదివారం వస్తే చాలు నారాయణవాళ్ళ ఇల్లే తన కేరాఫ్* ఎడ్రస్*. ఇంజనీరింగ్* పూర్తయ్యాక ఎంబిఏ కోసం కెనడా వెళ్ళేముందు ఓ ఆదివారం నారాయణ ఇంటికి వెళ్ళాడు. ‘నారాయణ బైటకు వెళ్ళాడు బాబూ, నువ్వువెళ్ళి డాబామీద వాడి రూములో కూర్చో, వచ్చేస్తాడు’ అని నారాయణ తల్లి చెప్పడంతో మేడమీదకు వచ్చాడు కృష్ణమూర్తి. అప్పుడే అతని జీవితంలో ఓ మరపు రాని సంఘటన జరిగింది.ఫఫఫకొంతసేపు మేడమీద గదిలో కూర్చున్నాడు మూర్తి. ఎంతకీ నారాయణ రాలేదు. అసహనంగా మేడ మీద కిటికీదగ్గరకు వచ్చాడు. కిందకి చూసి నోట మాట రానివాడిలా ఉండిపోయాడు.

అప్పుడే బాత్*రూములోకి వచ్చిన సునీత మెల్లమెల్లగా తన ఒంటిమీద బట్టలు ఒక్కొక్కటిగా ఊడదీస్తూ స్నానానికి సిద్ధమౌతోంది. ఆ బాత్రూమ్*కి పైకప్పు లేకపోవడం మూర్తిపాలిట వరంగా మారింది. ఓ ఆడపిల్ల అందులోను సునీతలాంటి అందమైన అమ్మాయి స్నానం చేస్తుంటే దొంగచాటుగా చూడ్డం తప్పు అని తెలిసీ మూర్తి మెల్లగా వెనక్కివచ్చి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు.అతడి కాళ్ళు వణుకుతున్నాయి. మనసులో కంగారు! ఏదో తెలియని భయం, మరోవైపు ఆత్రుత, ఏదో తెలియని అనుభూతి! జీవితంలో మొదటిసారి ఓ అమ్మాయి స్నానం చేస్తుంటే నగ్నంగా చూశాడు. సునీత రూపమే మాటిమాటికి అతడి కళ్ళముందు కదలాడుతోంది. ఆపుకోలేకపోయాడు. మెల్లిగా మళ్ళీవెళ్ళి కిటికీ పక్కన నిలబడ్డాడు. భయంభయంగా తొంగి చూస్తూ ఆమె అందాలు తనివితీరా ఆస్వాదించ సాగాడు. అతని గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. ఒంట్లో రక్తం ఆవిరిలా ప్రవ హిస్తూ శరీరాన్ని వేడెక్కించింది. అతనికి స్పష్టంగా తెలుస్తూనే ఉంది. గుండెల్లో ఏదో తెలియని దడ, నోరు తడార్చుకుపోతోంది. ఓ పక్క ఎవరైనా వస్తా రేమోనన్నభయం, కాళ్ళల్లో వణుకు. అయితే అవేమి తెలియని సునీత హాయిగా ముఖానికి పసుపు రాసుకుని తలారా స్నానం చేస్తోంది.

ఆమె ఒక దేవకన్యలా, అజంతా శిల్పంలా కనిపించసాగింది మూర్తికి. ఆమె తలమీంచి పోసు కుంటున్న నీళ్ళు ఆమెలోని అణువణువునూ స్పృశిస్తూ పాలరాతిశిల్పంలాంటి ఆమె ఒంటిమీద నుంచి మెల్లగా కిందకు జారుతున్న దృశ్యం…! అబ్బా తానే ఆ జలధారగా మారితే ఎంత బాగుండును! మనసులో అనుకుని మెల్లగా మునివేళ్ళ మీద పైకిలేచాడు. ఆపాదమస్త కాన్నీ తనివితీరా ఆస్వాదిస్తూ పరవశించి పోయాడు. అబ్బా ఎంత అందం! శీతాకాలపు నీరెండ తెల్లటి ఆమె మేనిఛాయను బంగారు వర్ణంలోకి మార్చేస్తుంటే శంఖంలాంటి ఆమె మెడ కింద బంగారు కలశాలు ఆమె మేనికి ఎన్నెన్నో సొగసులు తెచ్చి పెడు తున్నాయి. పొడవాటి నల్లని ఆమె కురులు తడిసి, నాజూకైన ఆమె నడుముని అంటిపెట్టుకుని ముద్దాడుతుంటే, అబ్బా ఆ కురులు ఎంత అదృష్టం చేసుకున్నాయో కదా అని అనిపించింది మూర్తికి. ఎవరో మేడ మీదకు వస్తున్న అలికిడి! గుటకలు మింగుతూ కంగారుగా వెనక్కువచ్చి అక్కడున్న కుర్చీలో కూర్చున్నాడు మూర్తి. ఏదో పుస్తకంతీసి అన్యమనస్కంగా చదువుతున్నట్టు నటిస్తున్నాడు. ‘సారీరా మూర్తీ…! అమ్మ ఏదోతెమ్మంటే వెళ్ళాను. ఏంటి విశేషాలు, కెనడా ఎప్పుడు వెళ్తున్నావు’ అని నవ్వుతూ పలకరించాడు నారాయణ. ‘అట్లతద్ది తర్వాత వెళతాను’ అంటూ పొడిపొడిగా మాట్లాడి ‘నాకు పని ఉంది, సాయంత్రం వస్తానురా’ అంటూ కంగారుగా కిందకు దిగిన మూర్తికి తెల్లటి లంగా, ఎర్రటి ఓణిలో కురులు విరబోసుకుని అపర దేవ కన్యలా ఎదురుపడింది సునీత. నోటమాటరాని వాడిలా ఆమెవంక చూసి ముసిముసిగా నవ్వు కుంటూ ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు.

అట్లతద్దిరోజున కొత్తగా పెళ్ళైన అమ్మాయిలు, ఇంకా పెళ్ళికావాల్సిన కన్నెపిల్లలు, ముత్తైదువులు చేతి నిండా ఎర్రటి గోరింటాకు పెట్టుకుని అట్లతద్దినోము నోచుకుంటారు. ఈ నోము చేసుకుంటే పెళ్ళికాని పిల్లలకు అందమైన మంచిభర్త వస్తాడని నమ్మకం.పల్లెటూళ్ళలో అట్లతద్దినాడు తెల్లారగట్లే లేచి పిల్లలు రకరకాల ఆటలు ఆడుకుంటారు.

అలాగే ఆరోజు మూర్తి, నారాయణ, సునీత అందరూ ‘అట్ల తద్దోయ్*, ఆరట్లోయ్*… పీటకింద పిల్లల్లారా జెల్ల ల్లారా… లేచి రండోయ్*’ అంటూ అరుస్తూ చుట్టు పక్కల పిల్లల్ని నిద్రలేపి, ఆటలు ఆడుతూ చివరిగా దొంగాట కోసం పంటలు వేసుకున్నారు. అందర్నీ పట్టుకునేవంతు నారాయణకు వచ్చింది. ఒకటి, రెండు… అంటూ అంకెలు లెక్కపెడుతుంటే పిల్ల లంతా తలోమూలకు వెళ్ళి దాక్కున్నారు. మూర్తి, సునీత పరుగులు తీసి అనుకోకుండా ఓ గోడమూల దాక్కుని, ఓరగా నారాయణరాకను గమనించసాగారు.వారిద్దరిమీద మసకవెన్నెల పడుతోంది. ఆ వెన్నెలను తప్పించుకుని నారాయణకు కనిపించ కుండా ఉండేందుకు ఇద్దరూ కొద్దిగా గోడనీడలోకి వెళ్ళారు. మూర్తి గోడవారగా నారాయణను వంగుని గమనిస్తుంటే, అతని వీపుమీద ఆని సునీతకూడా గమనించసాగింది. అలా అనినప్పుడు ఆమె ఎద గిరులు మెత్తగా మూర్తి వెన్నుని ముద్దాడాయి. మూర్తిలో ఏదో తెలియని హాయి. మెల్లిగా తనవీపు మరింత వెనక్కిపోనిచ్చాడు. అంతకుముందు పరుగెత్తిన ఆయాసంతో ఆమె ఎద పైకీ కిందకీ లేస్తూ ఆమె గుండెచప్పుడు అతనికి స్పష్టంగా విని పించసాగింది. ఆమె ఉచ్ఛ్వాసనిశ్వాసలు చెంపకు వేడిగా తగులుతుంటే అతడిలో ఏదో తెలియని అనుభూతి! అంతలో పక్కన ఏదో అలికిడి. ‘ఏంటి మూర్తీ’ అని కంగారుగా అడిగింది సునీత.