రాజుగారికోటలో రమ్యమైన రతి రహస్యాలు – 13 | Telugu Boothu Kathalu

అతడి మనస్సు లో చెలరేగే వుద్వేగాలని అర్ధం చేసుకుంటున్న అంబికా దేవి.. తన కొత్త అవతారం కొడుకు కి మోహం రేపెడుతోందని గ్రహించింది.. అంటే తన యాత్ర సఫలమైంది అని గ్రహించి.. సంతోష పడుతూ.. మెల్లగా తూలికా తల్పం వైపు నడిచింది..

ఆమె నడకలో ఉన్న సహజమైన ఠీవి నిబ్బరం గమనించిన విక్రముడు ఆమె తన తల్లేనని.. రూఢి చేసు కొంటూ.. మెల్ల గా ఆమెను అనుసరిస్తూ చేతులను ఆమె చుట్టూ వేసి, తన చదునైన ఉదరం చుట్టూ బిగించి .. “అమ్మా.. మీ కోసం ఎంత వేగిపోయానో.. తెలుసా.. ?” అంటూ ఆమె మెడ భుజం మధ్యలో తన వేడి పెదాలను సున్నితం గా రుద్దాడు..

అతని స్పర్శకి ఆమె వొళ్ళు జివ్వు మంది..

మెల్లగా అతని కౌగిలి లో తిరుగుతూ అతనికేసి ఎదురుగా నిలిచి..”నేనూ ఈ పదిహేను  రోజులూ కొన్ని యేళ్ళలా దుర్భరం గా గడిపాను..రాజా.. మిగతా జీవితమంతా నీ  వెచ్చటి పొందులో గడప గల్గుతాననే ఆశే నన్ను ఇలా నీ ముందు నిలిపింది.. ఇహ మీ ఇష్టం.. రాణీ గానే  చేసుకునే అనుభవిస్తారో దాసిగానే దోచుకుంటారో .. మీకు చేరింది.. ప్రభూ..” అంటూ అల్లుకు పోయింది..

విక్రముడు తల్లి ని ఒక చేత్తో కౌగిలి లో బిగిస్తూనే..ఆమె అందమైన ముఖం ని ముద్దుల తో నింపసాగాడు.

ఆమె పరవశం గా కళ్ళు మూసుకుంటూ తన ఉబికిన పెదాలను పరుస్తూ అతడి పెదాలను ఆహ్వానిం చింది..

కాంక్ష తో అదిరిపడుతున్న ఆ బత్తాయి తొనల్లాంటి.. పెదాలను తన వేడి పెదాల తో అదిమాడు..

“మ్మ్.. హూ..” మూలిగిందా కామిని.. రెండు చేతులని కొడుకు వీపు పై చుట్టి అతనికి మరింత చేరువ గా లాక్కుంటూ.. తన వక్షాలను అతని రొమ్ముకి నొక్కి రుద్దుకొంది..

ఆమె చన్నులు, ఆమె ఆడతనం నరాలు, ఆ స్పర్శకి.. రాపిడికి.. పులకించాయి..

అన్ని రోజులుగా తాను దేనికోసం పరితపిస్తుందో, ఆ సుఖపు తరంగాలు చమ్మ గా వంటి నిలువెల్లా కమ్ము కోసాగాయి..

“విక్రమా .. ఇక ఆగలేను బాబూ.. పదిహేను రోజులుగా, ఆకలి తో ఆవురావురుమంటోందిరా నా మందిరం .. కడుపు నిండా పెట్టి ఆకలి తీర్చరా కన్నా.. ” అంటూ కొడుకు మొల లో తన్నుకొస్తున్న మొడ్డను నిమురుతూ గుప్పిట లో బిగించింది.. మెత్త గా పిసికింది..

“నాకూ ఆత్రంగానే వుంది.. అమ్మా.. కానీ ఇది సుమతి నాకు భోజనం తెచ్చి ఇచ్చే సమయం.. తనని వచ్చి పోనీ.. తీరుబడిగా.. వూ..?” అన్నాడు తల్లి రొమ్ములను ఆమె చనుకట్టు ఉడుపులు మీద నుంచే తడుముతూ..

“నా కుతి కి మైమరచి పోయాను.. అవునూ, సుమతి నీ అవసరాలన్నీ ..అవి కూడా గమనించి చూసు కొందా..?” అడిగింది.. కొడుకు కళ్ళ లోకి నేరు గా చూస్తూ..

“నువ్వు ఆజ్ఞాపించావని అన్నీ తానే చూసుకొంటోంది.. ” అన్నాడు తల్లి చను మూతుల్ని గుప్పెటల బిగించి పిసుకుతూ.. నవ్వుతూ..

“అదీ ఒకందుకు మంచిదే ఐయ్యందిలే ప్రస్తుత పరిస్థితుల్లో.. ఆమె కూడా మన తో చేర్చుకోవటం తప్పదు తన అవసరాలు మనకి మరో పది నెలలైనా వుండొచ్చు” అంది అంబికా దేవి.

ఆ పది నెలల లెక్క ఏమిటో తెలియక తల్లి వంక ప్రశ్నార్థకంగా చూసాడు ఆమె రొమ్ములను పిసుకు తూనే..అవి మునుపటికంటే గట్టిగా  చేతుల నిండా అమిరి ఆనందమును పెంచుతూంటే..

“విక్రమా నేనిప్పుడు అమ్మ సులోచనాదేవి ని కాదురా బాబూ.. బాయిని కడుపు నిండా కుడవాలని నువ్వెంత ఆరాట పడుతున్నావో.. నీ పిసుకుడులే చెబుతున్నాయి.. కానీ వాటిల్లో పాలు లేవు.. ఎంత పిసికినా మన రసాలు వృద్ధి కావటం తప్పితే పాలు చేపవురా నా సళ్ళు.. ” అంది అతని కై వాటానికి నరాలు తియ్య గా తీపెడుతూంటే తలని కొడుకు భుజాల మీద వాల్చేస్తూ..

విక్రముడికి పరిస్థితి అర్ధమవ సాగింది..

తాను తన కౌగిలి లో యవ్వన సుఖాలను అందిస్తున్నఅంబికాదేవి ని అమ్మను చెయ్యాలని అర్ధమైంది..

వెంటనే ఆ పది నెలల లెక్క సుమతి తో తమకి ఉండబోయే అవసరం తెలియ రా సాగాయి .

ఆ సమయం లోనే తలుపు తట్టిన శబ్దం తో.. ఇద్దరూ ఈ లోకంలోకి వచ్చారు..

తల్లిని తల్పం మీద కూర్చోబెట్టి.. విక్రముడు వెళ్లి మందిరం తలుపు తీసాడు..

అతను వూహించినట్లే సుమతి భోజన సామాగ్రి తో.. యెదురు బడింది.. మందహాసం తో..

“కొంచం తడవైంది .. రాజా వారు క్షమించాలి..” అంది.. గంభీరం గా వున్న విక్రముడి ముఖం ని చూసి తనని సుముఖుడిని చేసుకోవాలని.. ఒకచేత్తో తన పాలిండ్ల పొంగులను పమిట క్రిందుగా సర్దుకుంటూ..

విక్రముడు తలను పంకిస్తూ.. “నీ ఈ తప్పిదముకు నూతన రీతిలో పరిహారం చెల్లించాలిసి వస్తుంది..” అన్నాడు ద్వారం నుంచి తప్పుకుని ఆమె లోపలి వచ్చెన్దుకు దారి ఇస్తూ..

“తమ ఇష్టం మహా రాజా..” అందామె చిరునవ్వు తో మందిరం లోకి ప్రవేశించి.. తన వెనుకనే తలుపులు మూసేస్తూ..

ఆమె చూపులు తల్పం మీద కూర్చొని వున్న సుందరి మీద పడగానే.. ఆశ్చర్యం కలుగగా.. ప్రశ్నార్ధకంగా .. రాజా విక్రముడి వంకచూసింది.. తన గుండె లో గుబులు రేగుతూంటే..

ఆమె సంశయాన్ని.. గ్రహించిన విక్రముడు “ఆమె అంబికా దేవి.. మీ కొత్త రాణీ వారు..” అన్నాడు.. గంభీ రంగా..

వివాహపు సంబరాలేమీ కాకుండానే ఈమె రాణీ గా ఎలా రాజమందిరం చేరిందా అన్న సంశయం ఓ పక్క మనస్సుని తొలుస్తున్నా రాజరికపు సంప్రదాయం ప్రకారం.. “వందనాలు మహారాణీ..” అంది తలని వంచి గౌరవం గా..

కొత్త రాణీ తన పూర్వాశ్రపు ప్రియసఖి.. తనను పోల్చుకోలేకపోయిందని.. గ్రహిస్తూ.. సంతోషిస్తూ.. “నీ పేరేమి..?” అడిగింది.. నిర్లిప్తం గా..

“సుమతి మహారాణీ.. రాజమాత గారి ప్రియసఖి ని..” అంది..

“రాజమాత వారు.. యాత్రకి వెళ్లారని విన్నాం.. నువ్వు వేళ్ళ లేదా వారి వెంట.. ప్రియా సఖివైతే..?” అడిగింది ఏమీ తెలియని దానిలా..

“వెళ్ళటం జరిగింది.. రాణీ.. కానీ, వారు మమ్మల్ని తాము లేనినందున, రాజా వారి అవసరాల్ని గమ నించు కోవాల్సిందని ఆదేశించి వెనక్కి పంపివేశారు.. రాజా వారి కి భోజనాదులు తెచ్చాను.. మీరు అనుమతిస్తే…”అని నీళ్లు నమిలింది..

అంబికా దేవి నవ్వింది.. “నీ పని నువ్వు చేసుకోవచ్చు.. మా అభ్యంతరం ఏమీ ఉండదు.. రాజా వారూను .. మా గురించి ఎలాంటి సంకోచం పెట్టుకోకుండా.. తమ ఇష్టాలను కడుపారా ఆరగిస్తూ ఆకలి తీర్చుకొంటా రను కుంటాం.. కావాలంటే మేం పక్క గదిలోకి వెళ్లి వేచి వుంటాం ..” అంటూ ఆమె తల్పం దిగి ఆ మంది రంలోనే ఓ పక్కా గా వున్నమరొక  గది లోకి నిష్క్రమించింది..

ఆ గది లోంచి.. ఒక కిటికీ లో నుంచి మందిరం లో జరిగేది అంతా చూడవచ్చునని సులోచనాదేవి కి  తెల్సు.. విక్రముడికీ తెల్సు.. కానీ సుమతికి అది తెలియదు..

ఆమె అలా వెళ్ళగానే, అప్పటి వరకూ గంపెడు ఆశ తో గుప్పెడు కోర్కెల తో.. విక్రముడి తో రమించి.. తన ఆడతనపు ఆరాటాలను తీర్చుకోవాలని ఉబలాటపడిన మనస్సు మూడో మనిషి ని అదీ రాణీ అనబడు తున్న ఆమెను చూడగానే బరువైపోయిన మనస్సు, కొంచం తేలిక పడింది..

విక్రముడికి కూడా యవ్వనం తో తిరిగి వచ్చిన తల్లి ని రుచి చూడాలని ఒక పక్క మగతనం ఆరాటపడు తున్నా.. ఆమె ఇప్పుడు ముందు మాదిరి తన కుతి..స్తన్యపానం కుతిని.. తీర్చగల స్థితి లో లేదని తెలిసి నప్పటి నుంచి.. ఆ ఆరాటం కొంచం భారం గా చతికిలబడినట్లైంది..

అయితే తల్లి చూచాయి గా సూచించిన పర్యాయం విన్నాక, అతనికి మళ్ళీ వుషారు కలిగిందనే చెప్పాలి…. 

భోజనం పాత్రలు దగ్గిరే వున్న మేజా బల్ల మీద సర్ది పెడుతూ.. “రాజా వారు వచ్చి, మీకు ఇష్టమైనవి ఆరగించి వచ్చు..” అంది.. భుజం పైగా తలని వెనక్కి విక్రముడికేసి తిప్పుతూ.. ఆమె యెడం చేయి ఆమె చనుకట్టు వుడుపుకున్న దారాన్ని..విప్పుతుంటే..

ఆమె ఎత్తైన పిరుదులు విక్రముడికి వాంఛ్చను రెట్టింపుచేస్తూంటే.. అతడు ఆమెను సమీపించి.. వెనక నుండి బలం గా కావలించుకొంటూ.. ఆమె మెడని గట్టి గా ముద్దాడుతూ పొట్టను నిమిరాడు..

ఆమె బుగ్గలు అదురుతుంటే పెరిగే కామాసక్తి తో మత్తు గా కళ్ళు మూసుకొని “హూ.. మ్మ్.. “అని మూల్గింది..

అతని చేయి మెల్లగా ఆమె ఉడుపుని మొల మీదనుంచి.. పక్కకి తొలగిస్తూ, లో వుడుపు మీదే ఆమె భగ మండలపు వుబ్బరాన్ని గుప్పిట మెత్త గా పట్టి పిసక సాగింది..

“వూ.. రాజా వారికి.. బాగా ఆకలి గా వున్నట్లుంది .. అమ్మ..మ్మా మీ వేళ్ళ తో అదిమితే.. నా రెప్పలు.. రెమ్మలూ కరిగిపోతున్నాయి.. రాజా.. కడుపు ఆకలి తీర్చుకొన్నాక.. అన్నీ పరుస్తా.. తీరికగా.. ఆస్వాదిం చొచ్చు.. వూ..” అంటూ, తన చేయి ఒక దాన్ని రాజా విక్రముడి అరచేతి మీదేసి అనువు గా తన భగ  ప్రదేశాన్ని.. యోని ఉబ్బరాన్ని రుద్దించుకుంటూనే..

విక్రముడు రెండో చేయి ఆమె యెగిరి పడే పాలిండ్లను చేరి.. అందినంత మేర దొరక బుచ్చుకొని.. సున్నితం గా పిసక సాగింది..

ఆ పిసుకుళ్లకి ఆమెలో నరాలు పురెక్కి పోతూంటే పాలిండ్ల లో.. పాలు పొంగులెడుతూ.. ఎగ చిమ్మటానికి .. విక్రముడి పెదాల తాకిడికి యెదురు చూస్తున్నాయి..

ఆమె మెల్ల గా విక్రముడి చేతి ని తన చేతి లోకి తీసుకొని మెల్ల గా తల్పం వైపు సాగుతూ అతని కళ్ళలోకి కైపు గా తమకం గా చూస్తూ.. “రండి.. మీ ఆకలి తీర్చటానికి.. నా స్తనాలు చివ  చివలాడుతున్నాయి.. ” అంటూ తాను తల్పం అధిరోహించి.. కాళ్ళని మడిచి వోర గా కూర్చుంటూ.. తన పమిట వస్త్రాన్ని.. చను కట్టు మీదనుంచి.. పక్క కు తప్పించింది..

ఆ బిగువైన చనుకట్టు లో ఆమె లావాటి రొమ్ములు.. పాల భారం తో కొంచం గా జారి పాడావు పొదుగుల్లా నిండు గా అవుపిస్తూ విక్రముడి లో కుతిని మరింత రెచ్చ గొట్ట సాగాయి..

ఆమె మరింత కవ్వింత గా తన ఎడమ  స్థనాన్ని, అరచేతిని కుదురు కిందుగా వేసి, కొంచం పైకి క్రిందకి ఆడించి.. విక్రముడిని ‘రా రమ్మన్నట్లు’ తలను వూచింది..

ఆమె బిరుసెక్కిన చన్ను ముచ్చిక వుడుపు పైకి పొడుచుకొస్తూ..చిటికిన వేలి చివరి కణుపు ప్రమాణం లో అవుపిస్తూ విక్రముడిని వివశుడ్ని చేయసాగింది..