మంచంపైన మడతకాజా.. మడిచి తింటే మోగును భాజా – 25 | Telugu Boothu Kathalu

Telugu Boothu Kathalu – 40: దానికి నేను వన్నుతూ “మహానుభావా, నీకూ పెళ్ళి అయ్యిందన్న సంగతే మర్చిపోయావు. సరిత తిరిగి వస్తే నువ్వూ నన్ను మర్చి పోవడానికి ఎంతో సేపు పట్టదు. ఇక శృంగారం లో సుఖం అంటావా అది మన మనసుని బట్టి ఉంటుంది. నేను నీకు సుఖాన్ని ఇచ్చానంటే కారణం కేవలం మనిద్దరం సిగ్గు పడకుండా ఒకరి కి కావలసింది వేరొకరు అడిగి తీసుకోగలిగాము కాబట్టి. నాకు ఇవన్నీ బావ నేర్పితేనే కదా తెలి సింది? బావ కూడా నీలాగే బిడియపరుడి అయ్యి ఉంటే నా పరిస్తితి కూడా సరిత లాగే ఉండేది. అందుకే నువు చొరవ చేసి సరితని మార్చుకో. నీ దారికి తెచ్చుకో. సరిత నాకంటే తెల్లగా, అందంగా ఉంటుంది. కాబట్టి నువ్వు శృంగారం లో నా దగ్గర నేర్చుకున్న పాఠాలు అన్నీ సరితకు నేర్పావనుకో.. నీకు తన దగ్గర నా దగ్గరకంటే ఎక్కువ సుఖం దొరుకుతుంది” అన్నాను. “నిజంగానే అంటావా? సరిత నీలాగే సహకరిస్తుందంటానా?” అన్న చందు ప్రశ్నకు నవ్వుతూ.. “సరిత గురించి నీకన్నా నాకు బాగా తెలుసు. తన లోని బిడియాన్ని, సిగ్గుని, భయాన్ని నువ్వు పోగొట్టగలిగితే నాకన్న పచ్చిగా నీ చేత చెయ్యించుకుంటుంది.

నాకంటే ఎక్కువ సుఖాన్ని నీకు ఇస్తుంది” అన్నాను. ఇలా చెబుతున్నప్పుడు సరిత పచ్చిగా, కసిగా బావ చేత దెంగించుకున్న సంఘఠన గుర్తుకొచ్చింది. అటువంటి సరితని గురించి చందు అనవసరంగా సందేహపడడం చూసి నాకు నవ్వు వచ్చింది. కానీ నవ్వితే చందు సందేహిస్తాడేమో అని నవ్వుని ఆపుకుంటూ.. “ఇంతకూ నీ వరస చూస్తుంటే సరిత గురించి ఆలోచించి ఈ రాత్రినంతా వేస్ట్ చేసేట్లున్నావే? గుర్తుంచుకో రేపటి నుంచి ఈ బొక్క మబావకే సొంతం అంటూ నా చూపుడు వేలిని నా తొడల మధ్యకే సి చూపాను”. దానికి చందు “చూడు చూడు ఆ పచ్చితనమే నాకు నీలో బ్రంహాండంగా నచ్చింది. సరిత కూడా నీలాగే మారితే..” అంటూ ఏదో అనబోయాడు. కానీ ఇనతలో నేను అతనిని ఇంక మాట్లాడనియ్యకుండా నా ఎడమ రొమ్ముని అతని నోటిలోకి కుక్కి “ఇంక సరిత సంగతి ఆపి కాస్త నా బొక్క సంగతి చూడవయ్యా మొగాడా” అన్నాను.

తను ఇంకే మీ మాట్లాడకుండా ఒక పక్క తన నోటిలోని నా రొమ్ముని చీకుతూ మరో పక్క నా మొత్త మీద తన రాడ్ తో దాడి చేసాడు. ఉదయాన్నే బావను రిసీవ్ చేసుకునే దానికి చందు స్టేషన్ కి వెళ్తుంటే నేనూ బయలుదేరాను. బయలుదేరే దానికి ముందే తన వలవంతం మీద ఒక షో వేసుకున్నాము. కారులో కూడా తను నా తొడ మీద చేతులు వేసి పిసుకుతూనే ఉన్నాడు. “కొంచెం నిదానించండి చందు. సరిత వస్తే మీ ప్రతాప మంతా తన మీద ఒకే సారి చూపకండి. నిదానంగా తనను మీ దారిలోకి తెచ్చుకోండి” అని చెప్పాను. అయినా బావ మోటుతనం, దడ్డు దెబ్బ రుచి చూసిన సరిత తనకు పెద్ద ట్రబుల్ ఇవ్వకుండానే లొంగి పోతుందని నాకు తెలుసి. ట్రైన్ లో నుంచి దిగుతున్న బావని చూడగానే నాకు “అయ్యో” అనిపించింది. ఈ మూడు వారాల్లో బావా బాగా చిక్కిపోయినట్లు కనిపిస్తున్నాడు. నన్ను, బావని ఇంట్లో దింపి చందు ఆఫీసుకు వెళ్ళారు.

ఆఫీసు బాయ్ చేత మాకు టిఫిన్ పంపుతానని చెప్పి వెళ్ళారు. తను అటు వెళ్ళగానే బావ నన్ను తన కౌగిలిలోకి లాక్కుని “ఎలా ఉన్నావు రాజీ, నిన్నుబాగా మిస్ అయ్యాను” అన్నాడు. వెంటనే నాకు ఏడుపు వచ్చేసింది. బావని గట్టిగా కౌగిలించుకుని అలాగే ఉండి పోయాను. తరువాత సరిత గురించి అడిగిన బావకు, సరిత వాళ్ళ నాయన మ్మకు బాగాలేక పోవడం, తను ఊరు వెళ్ళడం గురించి అన్నీ పూసగుచ్చినట్లు చెప్పాను. అలా ఎంత సేపు మాట్లాడు కుంటూ ఉన్నామో తెలియదు కానీ బెల్ మోగుతుంటే ఈ లోకం లోకి వచ్చాము ఇద్దరం. చందు వాళ్ళ ఆఫీస్ బాయ్ టి ఫిన్ తీసుకొచ్చాడు. ఆ పాకెట్స్ మా చేతికి ఇచ్చితను మళ్ళీ 12, 12:30 ప్రాంతంలో భోజనం తెస్తానని చెప్పి వెళ్ళాడు. నేను బావతో.. “టిఫిన్ చేస్తావా బావా, లేదా స్నానం చేసి తింటావా” అని అడిగాను. దానికి సమాధానంగా తను “ముందు టిఫిన్ చేసేసి ఇద్దరం కలిసి స్నానం చేద్దాం” అంటూ నవ్వాడు. రాత్రి నాలుగు షోలు, ఉదయాన్నే ఒక షో వేసుకుని ఉన్నా కూడా నాకు బావని చూసినప్పటి నుంచి వళ్ళంతా తిమ్మిరిగా ఉంది .

బావ స్పర్శ తగిలి ఇంకా వేడెక్కి ఉన్న నేను బావ మాటలకు నవ్వుతూ.. “అలాగే చేద్దం కానీ ముందు టిఫిన్ తిందువు గాని రా బావా” అన్నాను. ఇద్దరం టిఫిన్ తిందడం పూర్తి కాగానే బావ నా చెయ్యి పట్టుకుని బాత్ రూం వైపు లాక్కెళ్ళాడు. వెళ్ళిన రెండు నిమిషాల్లోనే బావ బుజ్జిగాడికి సబ్బు పట్టించి బాగా కడిగి.. “ఏరా బుజ్జీ.. మూడు వారాలుగా పస్తు ఉన్నావా పాపం” అంటూ నా నోటిలోకి తీసుకున్నాను. మధ్యాన్నం బాయ్ భోజ నాలు తెచ్చేలోపల రెండు షోలు వేసి కానీ వదల్లేదు బావ. రాత్రి నుంచి ఇప్పటిలోపల 5 సార్లు వెయ్యించుకునే సరికి నా వళ్ళంతా తేలి పోతున్నట్లు ఉండడం తో కాసేపు కునుకు తీసాను. మధ్యాన్నం 3:30 అవుతుంది అనగా సరిత దగ్గరనుంచి ఫోన్ వచ్చింది.

నేను ఈరోజు బయలుదేరి వెళుతున్నానని తనకి తెలుసు. వీలుంటే ఒకసారి విజయవాడలో తన దగ్గరకు వచ్చి కలవమని చెప్పింది. “అలాగే” అని చెప్పాను. 4:30 ప్రాంతంలో చందు ఫోన్ చేసి తను మరో అరగంటలో వస్తున్నానని స్టేషన్ కు వెళ్ళేదానికి రెడీ గా ఉండ మని చెప్పారు. మరో రెండు గంటల్లో మా ఊరికి వెళ్ళేటైంలో బావా, నేనూ ఇద్దరం ఉన్నాము. బయలుదేరే ముందు బావ చందుగారి చెయ్యి పట్టుకుని “మీరు, సరిత చేసిన సహాయాన్ని ఈ జన్మలో మర్చిపోలేను” అన్నాడు. దానికి చందు “అయ్యో అంత మాటలెందుకండి, దేవుడు దయతలిచి తను గర్భవతి అయితే మనకు అదే కావలసింది” అన్ను. ట్రైన్ కదిలిన కాసేపటికి బావతో “నువ్వు సరేనంటే విజయవాడలో దిగగానే వెళ్ళి సరితని, వాళ్ళ నాయన మ్మని చూసి వెళ్లాం బావా” అన్నాను. తను కూడా “సరే అలాగే చేద్దాం” అన్నాడు. అనుకున్నట్లు ట్రైన్ దిగగానే సరిత వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాము. నన్ను చూడగానే ఎంతో ఆనందపడి పోయింది సరిత. బావని వాళ్ళ నాన్నగారికి పరిచయం చేసింది. కొంచెం సేపటికి వాళ్ళిద్దరూ రాజ కీయాల గురించి చర్చించుకుంటుంటే సరిత నా వైపు తిరిగి.. “ప్రభాకరం గారూ, డాడీ మాట్లాడుకుంటారు కానీ మనం పైకి పోదం పద” అంటూ నన్ను పైకి తన గదిలోకి తీసుకెళ్ళింది. గదిలోకి రాగానె “ఏమిటి సంగతులు రజని, అంతా బాగా జరిగిందా. ఏమంటున్నారు మా వారు.

అన్ని విషయాలు ఒక్క ముక్క గూడా మిస్ అవ్వకుండా చెప్పాలి ” అంది. తన మాటలకు నేను నవ్వుతూ “అంతా బాగానే జరిగింది సరే. ట్రీట్మెంట్ అయిపోయింది ఇక రిజల్ట్స్ కోసం ఎదురు చూడడమే నా పని. ఇక మీవారు అంటావా.. నీ మీద బాగా దిగులు పెట్టుకుని ఉన్నారు. నువ్వు ఎంత తొందరగా వెళితే అంత మంచిది. తనలో ఈ మూడు వారాల్లో చాలా మార్పు వచ్చింది. అదేంటో నేను చెప్పేదాని కన్నా నువ్వే వెళ్ళి చూస్తే బాగుంటుంది” అన్నాను. తను ఏదో అడగబోయింది కానీ ఇంతలో కిందనుంచి వాళ్ళ నాన్న గారు పిలవడంతో ఇద్దరం కిందకి వచ్చాము. మేము కిందకి వచ్చేసరికి బావ తిరిగి బయలు దేరేందుకు రెడీగా ఉన్నాడు. సరిత వాళ్ళ కారులోనే అందరం బయలుదేరి హాస్పిటల్ కు వెళ్ళి వాళ్ళ నాయన మ్మని చూసాము. అక్కడ నుంచి మమ్మల్ని మా ఊరి దగ్గర వదిలేసి రమ్మని సరిత వాళ్ళ కార్ డ్రైవరుతో అంటుంటే నేను.. “వద్దులే సరిత.

ఈ టైములో బస్సులు బాగానే ఉంటాయి లేదంటే టాక్సి పిలిపించుకుని వెళ్తాము” అన్నాను. “నువ్వు నోరు మూసుకుని కార్ ఎక్కు” అని తను నన్ను దబాయించి కారులోకి ఎక్కించింది. ఊరు చేరగానే డ్రైవర్ కు కొంచెం డబ్బు ఇచ్చి పంపించిన బావ ఇంట్లోకి వస్తూ “నీ స్నేహితురాలు, ఆమె భర్త చాలా మంచి వాళ్ళు రజని. దేవుని దయవల్ల మనం అనుకున్నది జరిగి నువ్వు గర్భవతివి అయితే మనకన్నా అదృష్టవంతులు ఉండరు” అన్నాడు. అందుకు నేను “నిజమే బావా, చందు గారు నన్ను ఎంతో జాగ్రత్తగా చూసుకున్నారు. ఇక సరిత నన్ను సొంత అక్కలాగా ట్రీట్ చేస్తుంది. అంత మంచి ఫ్రెండ్ నాకు దొరకడం నా అదృష్టమే. ఇక గర్భం అంటావా, మనం చెయ్య గలిగింది మనం చేసాము.. ఇక భారమంతా ఆ దేవుడిదే” అని ఆ మధ్యానానికి వంట చేద్దామని వంట గదిలోకి నడిచాను.